Op safari in Queen Elizabeth NP

Donderdag, 13 november 2014

Op safari in Queen Elizabeth NP
Bush Lodge ( bed & breakfast) gelegen aan het Kazinga Channel
Vanmorgen staat het ontbijt al om 6 uur klaar. Onze chauffeurs willen zo vroeg mogelijk vertrekken, zodat we op ons gemak naar onze volgende bestemming kunnen vertrekken. We hebben twee opties; óf over de grote weg, óf door het Queen Elizabeth National Park. We kiezen met z’n allen voor de route door het park, onze safari kan beginnen. Alvorens we in de parken terecht komen, gaan we eerst de berg omhoog, nadat we deze weer gaan afdalen. Nadat de koffers in de jeep zijn gestouwd, stappen we in, en geeft Jacob vol gas, zodat hij in een keer de steile helling kan oprijden. Halverwege moet hij capituleren, en vraagt hij ons om uit te stappen; de jeep komt met dit volle gewicht niet boven. Voor ons is het een extra spiertraining, en komen we buiten adem boven aan. In de verte horen we de jeep zwoegend over de keien aankomen, maar uiteindelijk staat de jeep voor onze neus, en kan onze tocht beginnen. Na een half uurtje rijden zitten we vlak bij de grens van Rwanda, en hebben we uitzicht over de dalen en heuvels. In het district Kabale komen we de eerste bavianen tegen. Als we stoppen om foto’s te maken, gaan ze er rustig voor zitten, en houden ons nauwlettend in de gaten. Op de akkers zit een hele familie kroonkraanvogels, in de toppen van de bomen maken twee Afrikaanse arenden ruzie om een prooi. De zwarte en gekleurde ibissen produceren een huilend geluid, alsof ze meeleven met het gevecht. In het district Kabale rijden we het zuidelijkste deel van Bwindi forest in, en rijden vervolgens richting het noorden van het park. Bij de ingang van het park, Ndego Gate, betalen we de entree en vervolgen we onze route. Aan weerskanten van de weg, worden we gadegeslagen door de bavianen. Bij de uitgang van het park, Ruhija, vinden de zwart-wit colobusaapjes het interessant om de wazungu vanuit de toppen van de bomen te bekijken. Het dichtbeboste regenwoud is het woongebied van ongeveer 90 diersoorten en minimaal 350 vogelsoorten. Naast het woud zijn de heuvels keurig gerangschikt in rechthoekige plantages, variërend van thee naar bananen. Hard wordt er gewerkt door de vrouwen, hun baby’s slapen ondertussen rustig verder op de rug van hun moeder. We verlaten de bergen en langzaam naderen we de savanne. In Kahihi stoppen we even om te tanken en boodschappen te doen. Tijdens het tanken merkt Jacob dat zijn band wel erg lek is, en hij vraagt de pompbediende om de band bij te pompen. Hij constateert al snel, dat de band gerepareerd dient te worden. Daarvoor moeten de koffers uit de jeep, zodat Jacob bij zijn materiaal kan komen. Ondertussen dat Jacob de band verwisselt, nemen wij het straatbeeld in ons op. De handelswaar wordt per houten step vervoerd naar het nabij liggende dorp. De keiharde muziek uit de boxen bij de kapsalon zet de jonge mannen aan tot drinken van de lokale likeur Waragi. Twee mannen lopen al vechtend de straat op, en vechten het duel uit onder toeziend oog van de dorpelingen. Nadat George de kemphanen een hartig woordje heeft toegesproken, gaat ieder zijn weg. Ook wij vervolgen onze weg nadat de band verwisseld is. Jacob en Jeffrey hebben kort overleg gehad, welk gedeelte van Queen Elizabeth National Park we gaan bezoeken. Omdat we de komende dagen voornamelijk het noordelijk deel van het park bezoeken, slaan ze voor, om vanmiddag het zuidelijk deel te gaan bezoeken. Misschien dat we daar zelfs de boomklimmende leeuwen zullen aantreffen. Wij vinden het een goede keuze, en stemmen volmondig toe. Wij melden ons bij het zuidelijke hoofdkwartier Ishasha, waar onze chauffeurs de entree betalen. Door de bandenpech is de tijd erbij ingeschoten om te lunchen, maar in het park weten de mannen een mooie gelegenheid waar we dat alsnog kunnen doen. De topi’s kijken vanaf de vlakte naar de toeristen, die om zich heen kijken om wilde dieren te spotten. De makaken kijken vanuit de boomtoppen op ons neer, en de kleinste spelen tussen het hoge gras. Al snel zien we in een boom twee boomklimmende leeuwen liggen. We kunnen niet te dichtbij, maar na de lunch willen Jacob en George proberen of de leeuwen dichtbij gespot kunnen worden. Zo rijden we een paar uurtjes door het park, en zien de everzwijntjes, de topi’s, de Ugandese Kob en andere soorten antilopen aan ons voorbij gaan. Jeffrey krijgt een tip, dat de leeuwen op een bepaalde plek gespot zijn, en natuurlijk wil hij die gok wagen om de dieren te vinden. Inmiddels wordt het donker en besluiten de heren het park te verlaten en richting onze lodge te gaan. Na een poosje op de verharde weg te hebben gereden, vervolgen we de route over de roodachtige kleiwegen. De enige verlichting is de verlichting van onze auto. Na twee uurtjes voornamelijk rechtdoor te hebben gereden, en houten bruggetjes gepasseerd te zijn, zien we in de verte het kampvuur van onze lodge. We worden hartelijk welkom geheten met een welkomstdrankje, en krijgen een korte briefing over de lodge. Als we warm willen douchen, kunnen we dat nu aangeven, en worden onze watertanks voorzien van warm water. De sleutels worden ons overhandigd, en onder begeleiding, die nodig is om ons te behoeden van de wilde dieren, naar onze tent gebracht. Een prachtige locatie waarop onze tent staat, die voorzien is van alle gemakken. Twee douches buiten, en ons bananentoilet is super schoon. In plaats dat de wc wordt doorgespoeld met water, vangen de bananenbladeren de behoefte op, een druk op het pedaal, en je behoefte verdwijnt in een diep gat. Buiten douchen is een belevenis, een unieke plek op aarde. Ondanks dat we hier in de jungle zijn, zijn we van alle gemakken voorzien. Het eten smaakt voortreffelijk, en na het diner en een ijskoude Nile special, leggen we ons onder het muskietennet op een oor.
Ruud en Rees