De vlucht

Dinsdag, 18 november 2014
Vlucht naar Kilimanjaro Airport Karibu Tanzania
Ilboru Safari Lodge ( bed & breakfast)
Deel twee van onze reis
Ondanks dat we vanmorgen kunnen uitslapen, zijn we toch al vroeg uit de veren. De wekker vertelt ons, dat het kwart over zes in de morgen is. Langzaam begint het licht buiten te worden, en komen de mensen langzaam op gang. In de verte horen we het onweer, en binnen de kortste keren regent het pijpenstelen. Door het vochtige klimaat zijn onze koffers zwaarder geworden, en met een beetje passen en meten, verdelen we het gewicht over de koffers. Trammelant bij het inchecken kunnen we op deze manier voorkomen. De regen heeft plaatsgemaakt voor de zon, het is er zelfs benauwd bij. In de mooie tuin bij het zwembad van ons hotel, genieten we in alle rust van een heerlijk ontbijt. Magda en ik willen graag nog even gaan wandelen. Onze heren hebben daar geen goesting in, en blijven liever bij het resort. Wel drukken ze ons op het hart, dat we voorzichtig moeten zijn, en bij enig onraad terug naar het resort moeten komen. Met deze goedbedoelde raad, gaan we gewapend met onze camera op pad. De mooie tuin rondom het resort is de broedplaats voor de vele vogeltjes. De wevertjes, de honingeter, zelfs de ibissen hebben hun nestjes gemaakt in de bomen. Tijdens de wandeling door de tuin, worden we vergezeld door de Jack Russel van het resort. Als er een vogel te dichtbij komt, verjaagt hij de vogel, wat eigenlijk niet de bedoeling is. De mensen onderweg zijn vriendelijk. We raken in gesprek met een jonge man, die ons, als we ooit terug gaan komen in Uganda, wil gidsen in zijn mooie land. E-mailadressen en telefoonnummers worden uitgewisseld, voordat de jonge heer zijn weg vervolgd naar zijn werk. De lelijke maraboe’s hebben hun nesten gebouwd in de toppen van de bomen langs de kant van de weg. We willen graag een foto maken van het Victoriameer, maar daarvoor moeten we eerst door een park, waar we entree moeten betalen. Helaas hebben we geen geld op zak, maar we vragen vriendelijk, of we snel aan de oever een foto mogen maken. We krijgen permissie, en snel maken we nog even een foto van het mooie meer. We zijn een beetje de tijd uit het oog verloren, en als we op ons horloge kijken, blijkt dat we anderhalf uur op pad zijn. De heren zullen ongerust zijn, dus maken we rechtsomkeer naar het resort. Vanaf een hek worden we gevolgd door de makaken, die ondertussen smakelijk van de vruchten peuzelen. Een chauffeur van de “pik pik” biedt ons een lift aan naar het resort, maar we willen liever lopen. Onze mannen zitten ongeduldig op de patio ons op te wachten, ze hadden niet gedacht dat we zolang wegbleven. Inmiddels hebben zij onze kamers vrijgegeven, en is het ondertussen tijd om te lunchen. Onze chauffeurs zijn al gearriveerd, en na de lunch brengen ze ons naar de luchthaven. Het is een kwartiertje rijden, voordat we bij de luchthaven zijn. Vlakbij de luchthaven ligt de basis van de UN. Bij de vertrekhal nemen we afscheid van Jacob en Jefry. Ze blijven zwaaien totdat we door de douane zijn. Onze vlucht met Kenya airlines vertrekt stipt op tijd, om 14.50 naar Nairobi. Het is een uurtje vliegen, en als we landen, staat de transferbus al gereed om ons naar de gate te brengen, voor onze aansluitende vlucht naar Kilimanjaro. De vlucht naar Tanzania met Pecision Airlines vertrekt ook op tijd, 17.40 en na een vlucht van drie kwartier, landen we op Kilimanjaro National Airport. Voordat we door de douane gaan, moeten we een gezondheidsverklaring invullen, en dat alles heeft te maken met de Ebola in het westen van Afrika. Onze gele paspoorten worden gecontroleerd of onze vaccinaties nog geldig zijn. Magda en Jean-Marie hebben deze paspoorten niet bij de hand, en ze worden apart genomen, en door een arts ondervraagd. Dit leuke grapje kost hen $100, -. Jean-Marie is laaiend als ze eindelijk door de douane mogen, waar ze ook nog eens $100, - voor het visum hebben betaald. Dit laatste geldt natuurlijk voor iedereen, voordat je Tanzania in mag, moet je eerst een visum kopen. Tanzania is een van de armste landen ter wereld, waarvan meer dan de helft leeft onder de armoedegrens. In 1964 ontstaat het huidige Tanzania nadat de leiders van Tanganyika en Zanzibar het unieverdrag tekenen. De huidige president van Tanzania Jakaya Kikwete werd in 2010 herkozen voor zijn tweede periode als president. Onze chauffeurs van Tanzania staan ons al op te wachten en laden snel de koffers in de bus. Het is een uurtje rijden, voordat we bij ons hotel voor de komende nacht net buiten Arusha aankomen. De safari-industrie is een belangrijke trekpleister van de stad. De stad ligt aan de voet van de steile hellingen van Mount Meru. Na 1900 heeft de stad zich ontwikkeld als landbouwindustrie. In de provincie Arusha wordt koffie, tarwe, maïs en chrysanten verbouwd. Als de berg niet in de wolken verscholen zit, heb je vanaf Arusha een gigantisch uitzicht op Afrika’s hoogste berg, de Kilimanjaro. Onderweg vertellen we van de mooie safari’s die we in Uganda gemaakt hebben, en dat we zelfs een luipaard hebben gezien. De heren beloven ons, dat we komende dagen “plenty” van de katachtige gaan zien. Na het inchecken eten we gezamenlijk nog een klein hapje, voordat we op een oor gaan liggen. Met in ons achterhoofd de beloofde katachtige die we de komende dagen gaan zien, belanden we al snel in dromenland.
Ruud en Rees