Baden met massage
Door: Rees
Blijf op de hoogte en volg Ruud en Rees
28 Maart 2015 | Suriname, Brokopondo
Danpaati, Danpaati River Lodge
Baden, massage, en nog meer vermaak!
De neerslag die vannacht is gevallen, hoeven we in ieder geval vandaag niet meer te verwachten. Maar hoe we het ook keren of draaien, vandaag worden we zeker nat. Vandaag gaan we naar Tapawatra Sula, een grote stroomversnelling waar de Surinamerivier zijn oorsprong heeft. Door de grote rotsformaties die in de rivier liggen, ontstaan natuurlijke stroomversnelling. De Pikin Rio en de Grand Rio komen samen in de Surinamerivier. Omdat de beide rivieren hogen liggen, ontstaan er kleine watervallen. Om half 10 staan we gereed bij de pier, en varen we naar de oorsprong van de Surinamerivier. Het is bewolkt, maar daardoor niet minder warm. Vandaag kunnen we vast en zeker een buitje regen verwachten. Feilloos manoeuvreert de bootsman de korjaal op aanwijzingen van de kulaman, de man voorop de boot, tussen de stenen en de sula’s. Langs de oevers zien we de vrouwen vlijtig de was en de afwas doen. Hun bovenlijf is ontbloot, maar hun heupen zijn altijd bedekt. Als een meisje volwassen is geworden, krijgt ze van haar tante een lendendoek die ze vanaf dan om haar middel moet binden. Nog één keer toont ze haar blote lijf, voordat de doek om haar middel wordt gebonden. De “panghi” is voltrokken, ze is nu een volwassen vrouw. De borsten zijn functioneel en hebben geen erotische betekenis voor de mannen, maar de heupen kunnen het hart van de man op hol laten slaan. Voorzichtig legt de bootsman de boot aan bij een van de rotsen bij de Sula. Tony drukt ons op het hart, dat we goed moeten uitkijken op de gladde rotsen en bij de stroomversnellingen. Het is een prachtig mooi plekje, en het is heerlijk koel onder de kleine watervallen. Af en toe is het een beetje klauteren, en moet je goed uitkijken, waar je je voeten neerzet. Als je dan eenmaal een mooi plekje hebt gevonden, heb je een uitzicht op de samenvoeging van de rivieren. De Parbo’tjes zijn lekker koel, en op de rotsen genieten we van al het goeds. Op een van de grote rotsen wordt ondertussen de lunch klaargezet, B.B. met R., oftewel bruine bonen met rijst, het nationale gerecht van Suriname. Het smaakt verrukkelijk en we likken onze vingers erbij af. Met een vers stukje pompelmoes sluiten we de maaltijd af, en doen we de afwas in de rivier. De beloofde regen blijft niet uit, en snel laden we alles in de korjaal en varen terug naar het resort. De bui is van korte duur, en de zon breekt al snel weer door de wolken. Vandaag is de masseur uit een nabij gelegen dorp besteld voor onze groep, en om beurten laten we onze schouders en rug kneden. Ruud slaat deze beurt over, hij is zo erg verbrand, dat hij bijna niet meer in zijn velletje past. Hij trekt zich terug in de schaduw op het terras van ons hutje. Ook mijn huid is redelijk aangetast door de zon. Na de stevige massage gloeit mijn huid als een kachel. De massageolie laat ik even intrekken, zodat mijn huid wat soepel gaat voelen. Om acht uur gaat de gong, teken dat het eten gereed is en we aan tafel kunnen. Na het eten worden we getrakteerd op een culturele avond. De dames van het dorp Dan zingen en dansen voor ons. Voorovergebogen zingen de dames ons toe. Dit stamt uit de tijd van de slavernij. Vrouwen werkten voorovergebogen op de plantages, en na het harde werk kregen ze hun gekromde ruggen niet meer recht. De liedjes vertellen over de liefde, liefde die onbereikbaar voor de vrouwen was, en een enkel liedje is erotisch getint. De dames van het dorp hebben veel schik, vooral als de Awasa wordt uitgevoerd. Bij deze dans beelden de vrouwen hun schoonheid uit door flink te schudden met hun heupen. De slavinnen werden door hun meester geboden om voor hem te dansen. Het bovenlijf van de slavinnen was ontbloot, waardoor de meester nog meer werd opgehitst. Een solozangeres zingt een sensuele tekst en danst daarbij de Baramba. De dames kunnen hun lachen bijna niet houden. Tony vertaalt ons naderhand de tekst van het lied. Vrij vertaald gaat het liedje erover of de man wel weet hoe hij de liefde moet bedrijven, en of hij weet waarvoor hij zijn geslachtsdeel moet gebruiken. De mato is een wat rustigere versie. Daarin vertellen de dorpelingen elkaar in hun zangerige taal verhalen uit de overlevering. Tony vertelt ons over de klederdracht van de vrouwen. Ze dragen een panghi ( een lendendoek), en als ze getrouwd zijn dragen ze een “angisan”, een vierkante doek, die in een driehoek gevouwen wordt. Deze wordt om hun middel gebonden met de driehoek aan de achterkant. Zo zien de mannen, dat deze vrouw niet meer beschikbaar is. Ook de gasten worden nu uitgenodigd om te dansen, en gaan onze voeten van de vloer. Een leuke avond, waarin we kennismaken met de muziek en dans van de marrons. Omdat we morgen vroeg vertrekken, gaan we alvast afrekenen. Maar dat heeft heel wat voeten in aarde. Er zijn verschillende bonnenboekjes in de omloop, en dat maakt het afrekenen niet eenvoudig. Uiteindelijk lukt het dan toch met hulp van de gasten. Jammer dat we morgen weer vertrekken. Dit was wel de eenvoudigste accommodatie tot nu toe, maar wel de gezelligste en knuste. Aardige mensen hebben ons voorzien van alle comfort die mogelijk was, en wat zijn de mensen vriendelijk. Ik hoop dat dit lang zo mag blijven!
Ruud en Rees
-
01 April 2015 - 18:45
Ruud En Wilma:
Wat een leuk hutje en de was is al gedaan, zie ik. Wat fijn dat jullie zo genieten van de aardige, vriendelijke mensen. Ik denk dat het thuis gaat tegenvallen voor jullie. Het is hier Sinterklaasweer (hoor de wind waait door de bomen) en jullie collega's hebben het vreselijk druk met alles dat is omgewaaid. Jullie moeten het zelf weten, ik heb jullie gewaarschuwd. Mochten jullie toch besluiten weer terug te komen: een goede reis en tot gauw, Wilma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley